De waarschuwing klinkt als een noodsignaal: tegen Kerstmis zou Canada kunnen afglijden naar een politiestaat, compleet met geopende post, huiszoekingen zonder bevel, beperkingen op contant geld, strengere vervolgingen voor haatspraak en zelfs de macht om burgers van het internet te verwijderen. Deze boodschap, afkomstig uit een veel gedeeld interview, schetst een scenario dat doet denken aan Orwell’s 1984. Maar wat staat er werkelijk in deze wetsvoorstellen? En waarom is de discussie zo urgent?
De kern van de waarschuwing
Volgens een Canadese burgerrechtenadvocaat, geciteerd in het interview, vormen drie wetsvoorstellen, C‑2, C‑8 en C‑9, samen een pakket dat fundamentele vrijheden kan aantasten. Hij stelt dat deze wetten de overheid zouden toestaan om:
- Brieven te openen zonder gerechtelijk bevel.
- Contante betalingen boven CAD 10.000 te verbieden.
- Huiszoekingen op computers en telefoons zonder bevel uit te voeren.
- Burgers van internet en telefoon af te sluiten.
- Haatspraak ruimer te definiëren en strenger te vervolgen.
- Preventieve maatregelen zoals huisarrest op te leggen op basis van vermoedens.
Daarnaast waarschuwt hij voor een mogelijke terugkeer van de Online Harms Act, die volgens hem nog verder zou gaan door buren de mogelijkheid te geven om preventieve sancties aan te vragen bij de rechter.
Bill C‑2: Het “Strong Borders Act” en de verborgen bepalingen.
C‑2 wordt gepresenteerd als een wet voor grensbeveiliging, maar volgens de advocaat bevat het ook bepalingen die niets met grenzen te maken hebben. Hij noemt onder meer:
- Het recht voor Canada Post om brieven te openen zonder bevel.
- Een nieuwe “Authorized Access to Information Act” die huiszoekingen op apparaten zonder gerechtelijk toezicht mogelijk maakt.
- Het verbod op contante betalingen vanaf CAD 10.000.
Deze combinatie van maatregelen in één omvangrijk wetsvoorstel roept vragen op over transparantie en democratische controle.
C‑8 en C‑9: Digitale toegang onder druk.
Volgens het interview zou een van deze wetten de overheid machtigen om telecombedrijven te bevelen om burgers van internet en telefoon af te sluiten. Het doel, zo stelt men, is het weren van “haatdragende personen” van het digitale domein. Critici vrezen echter dat dit een gevaarlijke precedent schept waarbij toegang tot essentiële communicatiemiddelen afhankelijk wordt van politieke interpretaties.
De Online Harms Act: straf voor intentie?
Hoewel momenteel niet actief, waarschuwt de advocaat dat deze wet kan terugkeren. Hij stelt dat de wet:
- Buren de mogelijkheid geeft om preventieve maatregelen aan te vragen bij de rechter.
- Huisarrest, enkelbanden en avondklokken mogelijk maakt zonder aanklacht of veroordeling.
- De Canadese Mensenrechtencommissie machtigt om “niet-criminele beledigende uitingen” te vervolgen.
- Een nieuwe Digitale Veiligheidscommissie creëert om regels voor online inhoud af te dwingen.
Veiligheid versus vrijheid.
De advocaat benadrukt dat het voorwendsel voor deze wetten altijd “veiligheid” is. Hij waarschuwt dat dit argument vaak wordt gebruikt om verregaande bevoegdheden te rechtvaardigen. Hij verwijst naar de pandemie als een moment waarop veel Canadezen “wakker werden” voor de risico’s van overheidsmacht.
Waarom dit ertoe doet.
Zelfs als sommige claims overdreven lijken, zijn de thema’s cruciaal:
- Privacy: Het openen van post en huiszoekingen zonder bevel doorbreken fundamentele rechten.
- Digitale toegang: Afsluitbevelen raken de kern van moderne communicatie.
- Preventieve straffen: Sancties op basis van vermoedens ondermijnen de rechtsstaat.
Conclusie
Democratie verdwijnt niet in één nacht. Ze erodeert stap voor stap, via wetten die urgent lijken, maar cumulatief gevaarlijk kunnen zijn. Of deze waarschuwing overdreven blijkt of profetisch, zal de tijd leren. Maar één ding is zeker: wetten die onze communicatie, apparaten en toegang tot het digitale domein raken, verdienen maximale transparantie en debat. ■
Bron: Redacted News | Canada has gone totally INSANE!
