Vrijgesproken, maar niet klaar: hoe een satirische grap van Jan Roos uitmondde in een proef op de som voor de vrijheid van meningsuiting.
Het is even na het middaguur wanneer in een overvolle rechtszaal de telefoons moeten worden uitgezet en de microfoons nog een keer worden rechtgezet. Aan de zittingsbank klinkt de stem van de rechter: „Welkom meneer Roos.” Wat volgt is een zitting die leest als een spiegel van onze tijd: de botsing tussen satire en strafrecht,…