Liever dood dan slaaf, een Rypke-vertelling, in zijn stijl.

Cartoon van een Friese polder met een sterke eik met diepe wortels met het label “Traditie & Cultuur”, een drukke kleurrijke wervelwind vol moderne symbolen zoals sociale media en bureaucratie, een bord met “Je mag zelf denken, ook hier”, en een kalme Friese koe die toekijkt en zegt “Blijf gewoon jezelf, jonge.

Ze zeggen wel eens dat de beste waarheid begint met een geintje. Daarom trap ik maar gewoon af zoals het hoort: Dag beste mensen, ach, hoe zeggen ze dat, “extreemrechtse complotdenkers”. Want dat krijg je dan hè, tegenwoordig. Als je vragen stelt. Als je nadenkt. Als je van je eigen land houdt.

Ik dacht: jullie houden zo van het verleden, van geschiedenis waar niemand meer naar mag kijken. Dus laten we er samen eentje afstoffen. Eentje waar ze spontaan rode vlekken van krijgen in televisie-studio’s.

Kijk, hier is-ie:
Een onvervalst NSB-boek uit mijn eigen boekenkast.

Niet omdat ik daar fan van ben. Maar omdat je de geschiedenis soms moet begrijpen, in plaats van censureren. En met dat boek, Friesland Friezenland, uitgegeven door De Hamer, raken we precies aan het onderwerp waar niemand meer eerlijk over durft te praten:

Wat maakt een volk een volk?

En waarom mag iedereen tegenwoordig overal bij horen, behalve als je zegt dat niet iedereen overal bij hóórt?


Waar het echt om gaat

Iedereen roept vandaag de dag “diversiteit dit, inclusie dat”. Je krijgt prijzen als je zoveel mogelijk verschillende mensen verzamelt, maakt niet uit of ze elkaar verstaan, maakt niet uit of er samenhang is.

En dan kom je bij een tandartspraktijk waar mensen half Nederlands spreken en dat heet dan “vooruitgang”.

Wat ik al jaren zeg, en wat niemand durft uit te spreken, is eigenlijk heel eenvoudig:

Je behoudt een volk niet door alles open te gooien, maar door onderscheid te maken.

Niet uit haat.
Niet uit minachting.
Maar uit nuchterheid.

Dat woord waar ze in Amsterdam allergisch voor zijn.
Nuchterheid.


Friesland als voorbeeld.

Laat ik dicht bij huis blijven: Friesland. Eeuwenlang gevormd door klei, wind, water, harde grond en harde lessen. Wij zijn geen woestijnvolk. Wij zijn een kustvolk.
Wij staan met onze voeten in de zeeklei en onze kop in de wind. Stug. Zelfstandig. Harde werkers.
Hoog van gestalte, zoals Dante al optekende toen Friezen in de voorhoede vochten tegen de islam. Ja, dat las men toen gewoon in een wereldberoemd boek zonder dat iemand flauw viel.

En wat zegt dat? Niet dat wij beter zijn dan de rest.
Maar dat we iets zijn. Iets identiteits.
Niet een mengsel van marketing-leuzen.


Het simpele principe.

Als je zegt dat niet iedereen zomaar Fries kan worden, krijg je acuut een sticker opgeplakt.

Maar het blijft waar.

Je kunt de taal leren, prachtig.
Maar daarmee ben je niet automatisch deel van de eeuwen die hier liggen.
Een boom wordt ook geen eik omdat je een bordje “eik” eraan hangt.

Als ik morgen naar Suriname verhuis, daar een vlag opsteek en “Mi na Sranan” roep, lachen ze me uit.
Terecht.

Maar als iemand hier zegt dat iedere identiteit vloeibaar is, moet je applaudisseren. Dat is geen vrijheid. Dat is toneel.


Over eigenschappen.

Friezen hebben sterke punten. En zwakke.
We koken beroerd, laten we eerlijk zijn. Droge worst en bier, dat kunnen we. De rest moet je in Italië halen.
We zijn bot. Dat werkt bij koeien, minder bij diplomatie.

Maar het is wie we zijn.
En dat raak je kwijt als je niet mag zeggen wie er bij hoort en wie niet.


Het grote taboe.

Dan dat woord waar iedereen in stuiptrekt:
Discrimineren.

Ze hebben dat woord gestolen.
Vroeger betekende het gewoon: onderscheid maken.
Een schilder discrimineert tussen kleuren.
Een boer tussen graan en onkruid.
Een volk tussen eigenschappen die het voortbrengen en eigenschappen die het oplossen.

Nu betekent het alleen nog maar kwaad.
En wie bepaalt dat? Niet de mensen zelf.
Maar de bureaus. De ministeries. De “scholingsprogramma’s”. Allemaal mensen die vinden dat jij niet mag beoordelen op basis van je eigen ervaring.

Ze zeggen “jij niet oordelen” en zelf oordelen ze de hele dag.


Linkse logica.

Met redelijkheid kom je daar niet.
Linkse logica is emotie, pose en subsidie. Een linkse activist overtuigen met argumenten is als ruzie met je vrouw oplossen met feiten.

Dan kun je beter bloemen meenemen. Of geld. Of je mond houden. En als dat niet werkt, dan blijft er alleen theater over.

Daarom werkt diversiteitsbeleid ook zo goed bij ze: het is emotie, geen realiteit.

Je ziet het overal:
Alles moet mengen. Alles moet gelijk. Alles moet vormloos. En wie dat niet mooi vindt, krijgt een label. Het liefst drie.


Definitie helder maken.

Laat ik het nog eens glashelder zeggen, zodat niemand kan verdraaien wat ik bedoel:

Selectie is niet hetzelfde als haat.
Herkomst erkennen is niet hetzelfde als minachten.
Een grens trekt niet omdat je een vijand zoekt, maar omdat je iets wilt bewaren.


Vrijheid, niet dwang.

Onder het mom van “gelijkheid” neemt de staat het recht af om zelf te bepalen met wie je omgaat, wie je vertrouwt, wie je hoger acht, wie jij bent.

Ze noemen dat vooruitgang.
Ik noem het verlies van vrijheid.

Ik zeg liever bot wat ik denk, en jij mag dat ook.
En dan kun je samen nog lachen ook.

Maar als iedereen loopt te fluisteren uit angst, is het voorbij.


En dan de geschiedenis nog even.

Voor de duidelijkheid, want dat spelletje spelen ze graag:

Ja, de NSB’ers waren verkeerd.
Ja, wie mensen naar kampen stuurt zit fout.
Nee, waardering voor geschiedenis of landschap of afkomst maakt je geen extremist.

Dat snapt ieder normaal mens.

Maar vandaag mag je niet eens zéggen dat je je eigen cultuur wilt houden zonder meteen in een vakje te worden geduwd waar je nooit hebt willen staan.


Vrijheid van oordeel.

Daar draait alles om:

Ik oordeel zelf wie ik ben.
Ik oordeel zelf wie ik vertrouw.
En dat recht heeft niemand van mij af te pakken, zeker de overheid niet.

Dat is geen haat.
Dat is zelfstandigheid.

En daarvan hebben we in dit land rijkelijk geproefd.
Tot ze vonden dat we dat niet meer aan konden.


Slot zoals Rypke het zelf brengt.

Dus noem me maar wat je wilt.
Plak er maar een sticker op, daar zijn ze toch al de hele dag druk mee.

Ik weet wie ik ben.
Ik weet waar ik vandaan kom.
En ik weet dat persoonlijke vrijheid het grootste goed is dat we hier hebben.

Wil je diversiteit?
Begin met meningen.
Begin met karakter.
Begin met het erkennen dat echte verschillen bestaan.

En laat mensen zelf bepalen bij wie ze horen.

Want een volk dat zichzelf niet mag zijn, verdwijnt.
En een mens die niet mag kiezen, is geen vrij mens meer.

Dank voor de aandacht. En denk vooral zélf na. Dat is tegenwoordig al een daad van verzet.■

Bron: Café Weltschmerz
Leaver dea as slaef – Liever Dood dan Slaaf | Rypke Zeilmaker |

Cartoon van een Friese polder met een sterke eik met diepe wortels met het label “Traditie & Cultuur”, een drukke kleurrijke wervelwind vol moderne symbolen zoals sociale media en bureaucratie, een bord met “Je mag zelf denken, ook hier”, en een kalme Friese koe die toekijkt en zegt “Blijf gewoon jezelf, jonge.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *